Έχουμε υπόψη κυρίως την τριήμερη εκδήλωση που επιδιώκει «την καθιέρωση θεσμού διεθνούς φήμης και αναγνώρισης», την «Dropull International Short Film Festival», (ελληνιστί, «Διεθνές Φεστιβάλ Δρόπολης Ταινιών Μικρού Μήκους»).
Δεν αναφερόμαστε απλώς στο γεγονός ότι έρχεται να λάβει χώρα στο κενό των παραδοσιακών πανηγυριών στον τόπο μας, ούτε τόσο στην ασχετοσύνη με την πραγματικότητα. Ούτε ακόμα ότι ισχυρίζεται την μετάβαση από εκδηλώσεις του τύπου, «να μαζέψουμε κόσμο ανεξαρτήτως ποιότητας και σοβαρότητας» σε εκδηλώσεις «ευρωπαϊκών προδιαγραφών» (Αυτό το τελευταίο απορρίπτεται από μόνο του αν λάβει κανείς υπόψη ότι θα διεξαχθεί στο «πολιτιστικό μέγαρο» Δερβιτσιάνης, το οποίο είναι σε χειρότερη κατάσταση συγκριτικά με την εποχή του Χότζα όταν χτίστυηκε!!! Επίσης, δεν είναι γνωστό το πρόγραμμα των τριήμερων εκδηλώσεων, ποιες ταινίες θα μετέχουν, ο ρόλος του πολιτιστικού παράγοντα του τόπου μας, τα μηνύματα, οι χορηγοί…!!!)
Στην ουσία, πρόκειται δυστυχώς για μια φυσιολογική εξέλιξη. Μετά από τη βαθιά και ολόπλευρη κρίση στην οποία διέρχεται ο τόπος μας, είναι αναμενομένη η εμφάνιση τέτοιων φαινομένων, τα οποία, από την μία εκμεταλλεύονται τη σήψη για να επωφεληθούν οτιδήποτε μπορούν, (προβολή, χρήματα, κύρος), από την άλλη κάνουν (με «την διεθνή λάμψη» που ανακοινώνουν) ανεπαίσθητη την κατάσταση της βαθιάς κρίσης. Συμβάλουν στον αποπροσανατολισμό των ικανών δυνάμεων και πραγματικών προϋποθέσεων αντιμετώπισης και εξόδου από την κρίση και το χειρότερο, στην παραμέληση του ντόπιου πολιτιστικού παράγοντα, στην επιτάχυνση των διαδικασιών σήψης και αλλοίωσης της δικής μας ελληνικής ταυτότητας.
Τι ουσιαστικά προσφέρει στην δική μας ελληνική τοπική κοινωνία γερόντων, μια «εισαγόμενη» εκδήλωση με ένα διεθνές φεστιβάλ μικρού μήκους ταινίας;! Τίποτε!! Ίσα ίσα! Από ένα παλιότερο σχέδιο προγράμματος, όπως και από το σκεπτικό της νυν εκδήλωσης, διαπιστώνουμε ότι, μετά από την σθεναρή οικονομική και ανθρώπινη διείσδυση στο χώρο μας του αλβανικού στοιχείου, η νυν εκδήλωση ενισχύει με τον τρόπο της την διείσδυσή του και στον πολιτιστικό τομέα. Παραμορφώνει, ή παρουσιάζει στοιχεία ελληνικού πολιτισμού του τόπου μας, στηρίζοντας τους αλβανικούς ισχυρισμούς. Δλδ, η όποια «επιτυχία» θα αφορά τη συνάντηση στο δικό μας χώρο της αλβανικής πλευράς με την ελληνική (ελλαδική) ή και με τρίτες χώρες, χωρίς βέβαια να έχει ουδέν μία παρουσία και ρόλο η επιτόπια κοινότητα, εκτός από την καταγωγή των διοργανωτών που στην ουσία επιδιώκουν τη προσωπική καταξίωση «εκδηλώνοντας» τέτοιου είδους «αγάπης» για τον τόπο μας. (!!!) Ή η τοπική κοινωνία μας, όπως πάντα θα έχει έναν διακοσμητικό, φολκλοριστικό υποδεέστερο ρόλο, (νεροκουβαλητή).
Αλήθεια, πως γίνεται να αριθμούμε στο Αργυρόκαστρο πάνω από 130 Έλληνες ζωγράφους και γλύπτες, τόσες ισχυρές προσωπικότητες στο χώρο των ελληνικών και αλβανικών γραμμάτων και τεχνών, τόσο πλούσια παράδοση και κληρονομιά πολιτισμού από την αρχαιότητα, πώς γίνεται να περιφρονούνται αρμόδιοι και ικανοί θεσμοί και να φροντίζουμε, το πώς θα προβάλλουμε στη Δρόπολη των υπερήλικων, πολιτιστικές εκδηλώσεις που δεν έχουν καμιά σχέση με αυτούς τους εναπομείναντες Έλληνες, καμιά σχέση με τον δικό τους πολιτισμό, καμιά σχέση με τη δυνατότητα καλλιέργειας και ανάπτυξης πολιτισμικά των ελάχιστων παιδιών μας που επιμένουν ελληνικά στον τόπο μας;!!!
(Αναφέρω αυτό το τελευταίο διότι έχω επιμείνει στο κοντινό παρελθόν πολλές φορές καταστρώνοντας και σχέδια για την οργάνωση στο χώρο μας δωρεάν φροντιστηρίων για ζωγραφική, μουσική και λοιπές τέχνες στα οποία θα μετείχαν τα ταλαντούχα παιδιά του τόπου μας, αλλά δεν εισακούστηκα….!!! ).
Επιμένουν, ωστόσο, στο όνομα της διαπολιτισμικότητας με αιχμή του δόρατος την απούσα παρουσία του Ελληνισμού της Δρόπολης, στην ανάδειξη της ισχύος του αλβανικού πολιτισμού;!!!
Συνεπώς, απορρίπτεται και το επιχείρημα κάποιων που λένε ότι σημασία έχει να γίνεται κάτι, ανεξαρτήτως τι περιέχει, τι σκοπεύει, τι μηνύματα φέρει.
Τόσο το χειρότερο όταν μας λένε ότι πρόκειται για ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά χαίρει της υποστήριξης, του δήμου, του επιχειρηματικού κόσμου κοντά στο δήμο, των θεσμών που εκπροσωπούν την Ελλάδα!
Να πάμε και παρακάτω.
Ο τόπο μας ζει από καιρό την απουσία πολιτικής ηγεσίας. Μάλιστα, ο τόπος μας ξέρασε ως ιδιαίτερα επικίνδυνη την πολιτική του ηγεσία, αυτή που έχαιρε τη στήριξη γνωστών παραγόντων με εξουσία στον τόπο μας…!!!
Ωστόσο, παρατηρείται μια περίεργη κινητικότητα. Οι ίδιοι παράγοντες δείχνουν να μη θέλουν να στηρίζουν τον εγχώριο ενεργό παράγοντα στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Μετά από την βροντερή αποτυχία τους στην πολυετή και δαπανηρή επένδυση για να δημιουργήσουν στην πρωτεύουσα την «ελληνική κοινότητα» στα πρότυπα των ελληνικών παροικιών ή Ελλήνων αποδήμων σε τρίτες χώρες, εγκαταλείποντας και κατακερματίζοντας την κοινότητα των γηγενών Βορειοηπειρωτών Ελλήνων στην Αλβανία, τώρα δείχνουν να συντονίζουν ένα μείγμα πολιτικών (εγκάθετων των αλβανικών κυβερνήσεων), οικονομικών και λοιπών παραγόντων που τους περιβάλλουν. Οι παράγοντες που αναφέραμε, φαίνεται ότι επιδιώκουν με τις εκδηλώσεις αυτές και με τη φανερή ή την κρυφή υποστήριξή τους, να περάσουν το σθεναρό μήνυμα ότι στο μέλλον θα βαδίσουμε στο νέο αυτό δρόμο…. Που πιο πάνω περιγράψαμε…!!!!
Και καταλήγοντας, σημειώνουμε ότι για όλα αυτά ξοδεύονται χρήματα, είτε από ιδιωτικούς φορείς, είτε από ελληνικούς, είτε από αλβανικούς ή ευρωπαϊκούς θεσμούς…
Άρα λεφτά υπάρχουν, αλλά γιατί δεν γίνεται κάτι για την οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου μας, για τη στήριξη τόσων και τόσων βιοπαλαιστών, βιοτεχνών, μικροεπιχειρήσεων…..που εγγυώνται ένα σίγουρο και με προοπτική μέλλον, των σχολείων μας, των πολιτιστικών μας παραδόσεων….!!!??
Παναγιώτης Μπάρκας
12 Αυγούστου 2021
Αναδημοσίευση από τη σελίδα facebook.com/panibar2011
Διαβάστε ακόμη:
👉Ακολουθήστε μας στο twitter
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών