Η εικόνα ενός ανθρώπου που εισβάλλει σε δικαστήριο και σκοτώνει έναν δικαστή αποκαλύπτει ένα περιβάλλον όπου ο φόβος και η ατιμωρησία κυριαρχούν. Σε μια χώρα όπου οι πολίτες δεν εμπιστεύονται πλέον την αστυνομία, όπου οι εισαγγελείς απειλούνται και οι δικαστές δαιμονοποιούνται από την ίδια την εξουσία, η έννοια της δικαιοσύνης έχει χάσει το νόημά της.
Η κυβέρνηση του Έντι Ράμα φέρει βαριά πολιτική ευθύνη. Επί χρόνια, ο πρωθυπουργός επιτέθηκε δημόσια σε δικαστές και εισαγγελείς, καλλιεργώντας την εικόνα ενός «διεφθαρμένου» δικαστικού σώματος, αντί να εγγυηθεί την ανεξαρτησία του. Όταν η εκτελεστική εξουσία υπονομεύει θεσμούς, ανοίγει τον δρόμο για εκείνους που πιστεύουν πως μπορούν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους.
Η δολοφονία του Καλάγια δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Είναι η φυσική συνέπεια μιας κοινωνίας όπου το οργανωμένο έγκλημα έχει εισχωρήσει βαθιά στην πολιτική, την οικονομία και την αστυνομία. Όταν οι «ισχυροί» του υποκόσμου αισθάνονται απρόσβλητοι, κανένας δικαστής δεν είναι ασφαλής.
Η Αλβανία βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Είτε θα επιλέξει να αποκαταστήσει το κύρος του νόμου, με πραγματική κάθαρση και προστασία των θεσμών, είτε θα βυθιστεί ολοκληρωτικά σε ένα καθεστώς φόβου και αυθαιρεσίας. Η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή.
Σήμερα δεν δολοφονήθηκε μόνο ένας δικαστής. Δολοφονήθηκε η ίδια η ιδέα της Δικαιοσύνης. Και μαζί της, η ελπίδα για μια ευνομούμενη Αλβανία.
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών