Εύα, θα ζούσαμε τώρα σε ένα ταπεινό σπιτάκι στην Άνω Πόλη και θα ήμασταν φτωχοί αλλά ευτυχισμένοι.
Τα βράδια θα σε πήγαινα στην Τσιμισκή να χαζέψουμε τις βιτρίνες. Θα σε πήγαινα και στη Μοδιάνο, που έφτιαξαν ένα μέγαρο με μάρμαρα για να πουλάνε τυριά, σαλάμια και λουκάνικα.
Μετά θα σε πήγαινα για γύρο στο Γύρο της Αριστοτέλους. Θα σου έπαιρνα και τσοπανόπιτα. Κι αν δεν χόρταινες, θα σε πήγαινα και στον κύριο Μπαμπάτσικο για μπριζόλες.
Εύα, αν πεινούσες κι άλλο, θα σε πήγαινα στη Σουρτούκω στα Λαδάδικα για πορκέτα χοιρινή ψημένη στο φούρνο με γραβιέρα Νάξου, δεντρολίβανο, σάλτσα λαχανικών, φρέσκια σαλάτα και μανούρι σχάρας.
Μετά θα τρώγαμε και μια μπιφτεκάρα στο Μπουκιά-Μπουκιά, έτσι για επιδόρπιο.
Εύα, αυτά τα Χριστούγεννα, θα σου έπαιρνα προφιτερόλ από το Choureal.
Θα σου έπαιρνα τρίγωνα από τον Ελενίδη, κρέπα από την Ναυαρίνου, τσουρέκι από τον Τερκενλή, τρουφάκια, πουράκια και καριόκες από τον Χατζηφωτίου, γαλακτομπούρεκο από τον Γαλυφιανάκη, και όλα τα γλυκά του Ble, όπου θα καθόμασταν για να πιούμε μαύρη σοκολάτα και να δεις τις βιτρίνες με τους νάνους. Θα ήσουν η Εύα και οι εφτά νάνοι.
Εύα, θα σε πήγαινα και στο Πικ-απ. Μάλλον θα ήταν ο μόνος τρόπος να μας σερβίρουν στο Πικ-απ, γιατί το μαγαζί είναι self service. Αλλά εσύ είσαι τόσο όμορφη, που θα σε σέρβιραν, δεν μπορεί.
Εύα, ανήμερα τα Χριστούγεννα, θα σε πήγαινα για καφέ στο Οβάλ να χαζέψουμε το Λευκό Πύργο και μετά θα σου έπαιρνα μπουγάτσα από το Ανώτερον, να γλείφεις τα ωραία δάχτυλά σου.
Εύα, θα σε πήγαινα και στην Τούμπα να δούμε την Παοκάρα. Θα σου γνώριζα και τον Μάκη τον Μανάβη. Θα σου έπαιρνα και βρόμικο.
Και μετά θα επιστρέφαμε στο φτωχικό μας στην Άνω Πόλη, εκεί που ζουν οι άνθρωποι της εργατικής τάξης.
Θα ανεβαίναμε την Πολιορκητού με βροχή και με γκλίτσα, μη φάμε καμιά γλίστρα και σπάσουμε κάνα ποδάρι. Με τόσο ποδαρόδρομο και τόση ανηφόρα, θα ήσουν η πιο καλλίπυγος κόρη της Θεσσαλονίκης.
Αυτά θα κάναμε, Εύα, αυτά τα Χριστούγεννα.
Αλλά εσύ, Εύα, μεγαλοπιάστηκες και επέλεξες τη μεγάλη ζωή και τα λούσα, με αποτέλεσμα να βρεθείς στις φυλακές του Βελγίου. Βέβαια, ακόμα και στις φυλακές, την πολυτέλεια επέλεξες. Γιατί άλλο οι φυλακές του Βελγίου, κι άλλο οι φυλακές Διαβατών. Στις φυλακές του Βελγίου, για πρωινό θα σας έχουν σοκολατάκια Leonidas.
Εύα, προτίμησες τον Ιταλό τον τζιτζιφιόγκο που σου έταζε κότερα, και όχι εμένα, ένα φτωχό παιδί από την Άνω Πόλη. Δεν διδάχτηκες τίποτα από την ιστορία του άτυχου Madclip, που ήθελε κότερα, οικόπεδα και ελικόπτερα, και στο τέλος πήρε ένα κασόνι και δυο μέτρα γη.
Εύα, ήθελες σπίτι στην παραλία, και δεν σκέφτηκες πως, αν γίνει ένα τσουνάμι, θα βρεθεί όλη η παραλία της Θεσσαλονίκης κάτω από την θάλασσα, και το σπίτι μας στην Άνω Πόλη θα γίνει παραλιακό. Στην πόρτα μας θα την έχουμε την θάλασσα. Θα πω και στον Αντώνη, να σε πάει μια βόλτα με το sup του, να γουστάρεις. Τι κότερο, τι σανίδα, η θάλασσα ίδια είναι.
Εύα, με πίκρανες πολύ.
Πήρες το λάθος δρόμο, Εύα. Αν ήσουν μαζί μου, θα ήταν αλλιώς.
Βέβαια, τώρα που το ξανασκέφτομαι, καλύτερα που πήγες με τον Ιταλό, γιατί με τόσα λεφτά που θα έπρεπε να ξοδέψω για να σου πάρω γύρο και γλυκά αυτά τα Χριστούγεννα, θα έμενα άφραγκος, θα χρωστούσα σε όλον τον κόσμο και θα ήμασταν παρέα στη φυλακή τώρα. Χώρια που, αν τα είχες φάει όλα αυτά, θα είχες γίνει και διακόσια κιλά.
Εύα, αν αποφασίσεις πως θέλεις να αλλάξεις ζωή, εγώ θα σε περιμένω να βγεις από τη φυλακή.
Μόνο, ενημέρωσέ με, γιατί μου κάνουν προξενιό με τη Σοφούλα, την κόρη του κυρίου Λάζαρου και της κυρίας Ελπίδας, που έχει προίκα δυο βίλες στο Πανόραμα και ένα ξενοδοχείο στη Χαλκιδική. Κρίμα είναι να πάνε χαμένα.
Αχ, Εύα. Μαζί μου θα ήταν αλλιώς.
Πάντα δικός σου
πιτσιρίκος
Υ.Γ. Σου έστειλα ένα δέμα με γιαούρτι, μυζήθρα, τραχανά, χυλοπίτες και τουρσί. Και μελιτζανάκι και λάχανο. Σου πήρα και τερλίκια, να τα φοράς να μην κρυώνεις. Ελπίζω να σου τα δώσουν οι Βέλγοι δεσμοφύλακες, γιατί είναι και κλέφτες αυτοί οι Βέλγοι.
Read more: /pitsirikos.net
Σχετικά Θέματα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών