Η ματαιοδοξία με τα ψηλά δένδρα, η κακή αισθητική και η ανυπαρξία περιβαλλοντικής συνείδησης του Δημάρχου

Γράφει ο Στέλιος Φενέκος

Πάντα ήμουν αντίθετος, όπως και πολλοί άλλοι, με την κοπή οιουδήποτε δένδρου για χριστουγεννιάτικο στολισμό. Όπως και με τον γελοίο ανταγωνισμό για το πιο ψηλό δένδρο.
Το ζήτημα αμβλύνθηκε επιφανειακά στις συνειδήσεις όλων μας, όταν δόθηκαν άδειες για φυτώρια ελάτων που τα καλλιεργούν και τα κόβουν γι' αυτόν τον σκοπό.
Όμως κι εδώ υπάρχει ζήτημα.
Μεγάλες εκτάσεις που θα μπορούσαν να έχουν παραγωγική δραστηριότητα, καταλαμβάνονται και χρησιμοποιούνται για να ικανοποιηθεί μία ματαιόδοξη καταναλωτική λογική.
Θα πει κάποιος: «ότι η δυνητική επιβάρυνση στο περιβάλλον από την κατασκευή ψεύτικων δένδρων θα ήταν μεγαλύτερη.»

Ο αντίλογος είναι ότι εάν τα ψεύτικα δένδρα φτιάχνονται από ανακυκλωμένο πλαστικό, τότε θα λειτουργούσαν θετικά ως προς το τελικό αποτέλεσμα διαχείρισης χιλιάδων τόνων πλαστικού.
Και πάλι θα πει ο ίδιος: «μα για να ανακυκλωθεί το πλαστικό χρειάζεται ενέργεια, συνεπώς καταναλωτική λογική εξακολουθεί να υπάρχει.»
Εάν τα βάλουμε όμως όλα σε μια εξίσωση και πάλι η χρήση πλαστικών δένδρων υπερέχει ως προς την οικονομική διάσταση, από την κατασπατάληση ζωτικών πόρων της φύσης και την δέσμευση μεγάλων εκτάσεων που ενδεχομένως θα είχαν πολύ πιο σημαντική συνεισφορά στον αγροδιατροφικό τομέα, μαζί με το θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο, εάν φυτευόντουσαν μόνιμα δένδρα στις περιοχές αυτές.
Και ενώ οι εχέφρονες και υπεύθυνοι πολίτες έχουν κάνει πολλά βήματα μπροστά και εξετάζουν όλες τις δυνητικές επιλογές για το θετικό περιβαλλοντικό και παραγωγικό αποτέλεσμα, έρχεται ο Δήμαρχος της Αθήνας και απαξιώνει με μία αφελή κατ’ ελάχιστο κίνηση τα πάντα.
 
Κόβοντας ένα τεράστιο δένδρο μεγάλης μάλιστα ηλικίας (και συνεπώς ούτε κατά διάνοια από τα καλλιεργημένα για τον σκοπό αυτό) για να ικανοποιήσει την ματαιοδοξία του και την ματαιοδοξία πολλών Αθηναίων.
Με την ενέργειά του αυτή δείχνει ότι έχει ελάχιστη έως καθόλου περιβαλλοντική συνείδηση, ότι όλα όσα διακηρύττει είναι απλό “φαίνεσθαι” και ότι οι επιλογές του με τους μεγάλους περιπάτους και τα σιδερένια παγκάκια και κιόσκια στο κέντρο της Αθήνας και στο Σύνταγμα δεν ήταν απλά άστοχες επιλογές αλλά ζήτημα μειωμένης περιβαλλοντικής αντίληψης, κακής κριτικής ικανότητας, μειωμένης διαχειριστικής ικανότητας και οπωσδήποτε κακής αισθητικής.

Σχετικά Θέματα

Σχόλια