Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας
Αυτές τις μέρες, στον ελληνοαλβανικό ουρανό ζούμε την «λάμψη Μπελέρη». Αύριο, Παρασκευή θα αυξηθεί…!! Ασφαλώς δεν πρόκειται για ήλιο αλλά για κάτι φευγαλέο σαν κομήτης με ελεγχόμενη τροχιά… Τα κέντρα που τον έφτιαξαν, ενώ γνωρίζουν που θα πέσει, δεν νοιάζονται για τις συνέπειες. Απλώς, διαδίδουν διάφορες εθνικές αποχρώσεις, μιλούν για νίκη της δημοκρατίας και θεωρούν αποδοχή των θέσεων τους την επικίνδυνη αδιαφορία και σιωπή του Ελληνισμού.
Δε θα πράξω το συνηθισμένο. Δεν θα συγχαρώ τον Μπελέρη-ευρωβουλευτή. Θα μείνω στην ανθρώπινη ευχή:-τη γρήγορη αποφυλάκισή του! Ανεξαρτήτως που του έδωσε τις «μεγάλες πολιτικές επιτυχίες» !
Ωστόσο, θέλω να επισύρω την προσοχή σε κάποια σημαντικά πράγματα.
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΙΤ ΑΛΛΩΝ ΓΥΡΩ ΜΑΣ.
Ο ΙΜΠΡΑΧΙΜ ΡΟΥΓΚΟΒΑ ΚΑΙ Η ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΕΛΙΤ ΤΟΥ ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ
(ΑΣ ΜΗ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΣΕΧΤΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΠΙΟ ΚΑΤΩ)
Η είδηση για την «ιστορική» εκλογή Μπελέρη και για την αποφυλάκισή του, συνέπεσε με τα 25-χρονα από τον τερματισμό της επέμβασης του ΝΑΤΟ στη Σερβία και την απόσπαση του Κοσσυφοπεδίου από την επικράτειά της. Στην Πρίστινα την πρωτοκαθεδρία στις εκδηλώσεις έλαβε η φυσιογνωμία του Ιμπραχίμ Ρουγκόβα. Και δικαιολογημένα! Το βιογραφικό του είναι γεμάτο με επιτεύξεις στον ακαδημαϊκό, εθνικό, πολιτικό, διπλωματικό, στρατιωτικό επίπεδο. Ταυτίζεται με τον αρχιτέκτονα της ιδέας για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, με τον άνθρωπο-σύμβολο που ενέπνευσε την ιδέα του οικοδομήματος αυτού και οδήγησε το λαό του στην πραγματοποίηση της. Καταξιωμένος εθνικός ηγέτης. Με την επένδυση και της δικής του κοινότητας. Και της Αλβανίας για δεκαετίες. Από την εποχή του Χότζα. Στον ίδιο και προς μια ελίτ, την γνωστή ελίτ των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, που από το πουθενά μετατράπηκαν σε συνομιλητές της Δύσης για τις τύχες τους και σήμερα με τη στήριξη δυτικών παραγόντων καλλιεργούν την σύγχρονη ταυτότητα του Αλβανισμού με μουσική που καταχτάει τα μπαρ της Αθήνας.
ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ «ΗΓΕΤΕΣ»… ΜΕ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ!
Ποιο είναι λοιπόν το επίπεδο των δικών μας «ηγετών», που στήριξε και στηρίζει η Αθήνα;!. Ποια είναι η δική μας ελίτ που πλαισιώνει την συγκεκριμένη ηγεσία στο εθνικό πεδίο;! Και η δική μας κοινότητα;:! Ποτέ δε στήριξε και δε στηρίζει τις «ηγετικές» επιλογές της Αθήνας για την ίδια, οι οποίες ηγεσίες, δυστυχώς, προκύπτει ότι επικρατούν με αλβανική στήριξη. Αλλά γενικώς οι κοινότητά μας αδιαφορεί για την δική της ελίτ και τους ηγετικούς παράγοντες. (Έχει πέσει μεγάλη φτώχεια).
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΜΑΣ…
Αυτό από την μια (η απουσία στήριξης της κοινότητας των Βοερειοηπειρωτών και η αποφασιστική αλβανική στήριξη των «ηγετών» μας) Από την άλλη. Ας φανερώσει κάποιος το βιογραφικό των ηγετών μας. Κυρίως αυτών που στήριξε η Ελλάδα κατά την αλβανική μεταπολίτευση, περίοδο η οποία σημαδεύτηκε από σημαντικές στιγμές για το δικό μας εθνικό θέμα, μάλιστα με τα φώτα των δυτικών κέντρων αποφάσεων πάνω μας. Και οι ηγέτες αυτοί, που είχαν τη στήριξη της Αθήνας, τι έκαναν;! Ναι, γενικώς μας πούλησαν, αλλά για λογαριασμό τίνος το έπραξαν;!
ΌΛΟΙ ΤΟΥΣ ΕΒΓΑΛΑΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝΤΑΣ ΜΑΣ.
ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΜΑΣ
Καμιά σύγκριση με το Ρουγκόβα, ούτε στο ένα της χιλίοις, αλλά όλοι τους, λίγο πολύ εξασφάλισαν πλούτη εκπροσωπώντας μας.
Καμιά σχέση ούτε με τις παραδοσιακές ιστορικές προσωπικότητες και εκπροσώπους μας: Ζωγράφος, Δούλης, Παπαπάνος, Σπυρομήλιος, Σαχίνης, Μάνος, ακόμα και Τάλλιος και Γιώργης και πολλοί άλλοι.
Για να μη αναφερθούμε στην παραδοσιακή μας ελίτ, διότι ακόμα δεν καταφέραμε να την καταγράψουμε, (!) αλλά δηλώνουμε ότι πρόκειται για πολυάριθμη, αξιόλογη και λαμπερή.
Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΜΑΣ «ΗΓΕΤΕΣ» ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΙ, ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ, ΣΤΗΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΔΙΝΑΝ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΜΑΤΑ.
ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΜΑΣ ΗΓΕΤΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ, ΑΛΛΑ …
Ας αναφέρουμε για αντιπαραβολή κάποιους από τους σημερινούς ηγέτες που στήριξε η Αθήνα και στιγμάτισαν την σύγχρονη ιστορία μας. Συχνά, περισσεύει ο χαρακτηρισμός «τίποτε» για το επίπεδό τους και την εθνική πολιτική συνεισφορά τους.
Μπεζιάνης 1991-95 και βάλε. Ένα μηδενικό. Κυριαζάτης, τίποτε. Λαμποβιτιάδης απλώς κηλιδωτής της μνήμης των ηρωικών γονιών του, Μήτσιος, λαογραφικές εθνικές περιπέτειες, με ουρές, Μακαριάδης, ένα ελληνοαλβανικό λεξικό μαθηματικών ορών. Ξέρας, επιχειρήσεις μετά την πολιτική καριέρα. Ντούλες, ο μακροβιότερος υποστηριζόμενος από Ελλάδα «ηγέτης». Δεν έχει στο βιογραφικό του, ούτε ένα πολιτικό άρθρο, ούτε μια εθνική πολιτική πλατφόρμα. Τίποτε άλλο εκτός από μια μετάφραση ενός μεταφρασμένου βιβλίου αρχαίου Έλληνα. Και πάνω από 25 χρόνια προεδριλίκη και βουλευτιλίκι με την ανοχή και τη στήριξη αλβανικών κομμάτων και κυβερνήσεων, (συν εκείνων της Αθήνας). Καμιά ευθύνη, όμως για την κατάντια του τόπου (Σε μια πρόσφατη αλβανική τηλεοπτική εκπομπή θεώρησε καύχημα που δεν γνωρίζει την ιστορία του τόπου μας. (!!) διότι, όπως είπε, είναι πολιτικός-αρχηγός και όχι ιστορικός. Αλλά η τοποθέτησή του για τη Χιμάρα αποτέλεσε προσθήκη στις θέσεις Αλβανού καθηγητή για την αλβανικότητα της Χιμάρας!!). Παπάς, τίποτε περισσότερο από προσωπικές φιλοδοξίες και υπονομεύσεις εθνικών προσπαθειών άλλων.
Για να φθάσουμε στο Μπελέρη. Ό, τι ποιο ακραία υποστήριξη της Ελλάδας. (ξεπέρασε και τους πέντε της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-1994-95) Ποτέ όμως η Αθήνα δεν μπόρεσε να αναφέρει τους λόγους γιατί. Εκτός από τα γενικόλογα για «ιερούς εθνικούς αγώνες», στο βιογραφικό Μπελέρη θα βρεις κηλίδες παρελθόντος.
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΙΤ ΜΑΣ
Ασφαλώς και δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ελίτ των Βορειοηπειρωτών σήμερα. Δεν υπάρχει. Αυτοπριονίζεται, γιατί έτσι τη θέλει και η Αθήνα. Επί κομμουνιστικού καθεστώτος, ο Χότζα έταξε την κοινότητά μας ως μικρή και λαογραφική. Ωστόσο αξιοποίησε την ελληνική αφρόκρεμα για να χτίσει το δικό του κράτος.
Η Αθήνα, ποτέ δε φρόντισε να υπάρξει η Ελίτ μας, όπως δε στήριξε δομές εθνικής κοινοτικής λειτουργίας, πολιτιστικά κέντρα, ραδιόφωνο, εφημερίδες, τηλεόραση, βιβλιοθήκες, μπλογκ… συγγραφή βιβλίων - έργων ιστορίας, επιστημονικά και ακαδημαϊκά συνέδρια, πολιτιστική κίνηση και πολιτιστικά έργα. Απεναντίας, φρόντισε τη διάλυσή τους. Οι δικοί μας «ελιτάριδες» είναι εύκολοι στην εξυπηρέτηση ψηφοθηρικά Ελλήνων πολιτικών για λίγη προσωπική ελιτάρικη μοίρα στον Ήλιο.
Μετά τη δεύτερη δεκαετία του προηγούμενου αιώνα όταν η Ελλάδα αφαίρεσε καθετί ελληνικό από τον τόπο μας, έπραξε το ίδιο και τώρα. Επιπλέον τώρα επιτρέπει την υφαρπαγή, αλλοίωση, παραχάραξη εξαφάνιση του ελληνικού πολιτισμού, διαχρονικού και σύγχρονου.
ΕΡΩΤΗΜΑ: ΕΦΟΣΟΝ Η ΑΘΗΝΑ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ Ο ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΜΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ;!
Συνεπώς, φαίνεται ότι στην Αθήνα υπήρξε εύκολο το έργο να επιβάλλει τις ηγετικές της επιλογές στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό. Με την εξέλιξη Μπελέρη, η Αθήνα για μια ακόμη φορά έδειξε πως ό τι θέλει το πετυχαίνει στην Αλβανία. (Δυστυχώς αρέσκεται στις τσίμες, στα μικρά ψάρια, γιατί τα μεγάλα ανήκουν στα Τίρανα). Η κατάσταση όμως στο Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό πάει από το κακό στο χειρότερο. Ξεπέρασε κάθε πάτο. Τότε, η Αθήνα, εφόσον ό τι θέλει το πετυχαίνει, γιατί δε φρόντισε να πετύχει την ευημερία του Ελληνισμού της Αλβανίας, ενώ κόπτεται σε δηλώσεις ότι βρίσκεται στο πλευρό της;! Γιατί υποστηρίζει ηγεσίες, οι οποίες έδειξαν ότι το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά είναι να οδηγήσουν σε μαρασμό τον τόπο μας;! Μάλιστα καλύτερα από κάθε άλλον που το έχει σκοπό για τα εθνικά του συμφέροντα. (Συνεχίζεται)
Διαβάστε ακόμη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών